Week 6 & 7

Buen dia mis amigos! Hier alweer het 5e reisverslag van Flappo & Gerda's Zuid-Amerika expeditie (*applaus*)!

Anderhalve week geleden zijn we vanaf Puno (Peru) met de bus naar La Paz (Bolivia) gereden. Dit ging echter wat minder soepel dan gepland aangezien we voor bijna 6 uur gedropt werden in een klein stadje aan Lake Titicaca, Copacabana (en nee niet degene van het liedje). Hier was - naast eten - zo goed als niets te doen. Na dus maar 6 uur lang gegeten te hebben (een mens moet toch wat) konden we onze hobbelige instabiele reis naar La Paz weer verder zetten (hobbelig is trouwens een understatement: ik moest letterlijk mijn sportbh uit m'n tas halen...). 

Eenmaal aangekomen in La Paz hebben we - na een heerlijke nacht in weer een ander Loki Hostel - de stad verkend met een City Tour, bij een English Pub gechilled en de lokale markten leeggegeten. Verder zijn we ook nog berg Chakaltaya (het hoogste skiresort ter wereld) beklommen tot wel 5410 meter hoogte, hebben we de Moon Valley bekeken (dit is een kleiige rotsformatie die door de eeuwen heen zo geërodeerd is dat het nu op een maanlandschap lijkt) en hebben we Tiwanaku bezocht (de voormalige hoofdstad (momenteel ruïnes) van de pre-Inka bevolking Tiwanaku's die al leefden rond 1500 vChr! Het absolute hoogtepunt van onze reis was echter het legendarische Cholita wrestling wat elke week weer de locals voor 3 uur lang volledig entertaint. Deze show houdt in dat Cholita's (met vlechten, rokken en al) met elkaar gaan "worstelen" (hun acteertechnieken zijn om door een ringetje te halen) terwijl de locals en gringo's onder het gemak van popcorn enthousiast aan het meeschreeuwen zijn. In één woord is deze show dus te beschrijven als hi-la-risch. 

Na het turbulente en chaotische La Paz zijn we met een nachtbus naar Sucre (de hoofdstad van Bolivia) gereden. Na 13 lange uren waarin de kachel op 35 graden stond, de radio midden in de nacht op vol volume aanknalde en er nul beenruimte beschikbaar was, kwamen we eindelijk aan in Sucre. Deze stad oogde meteen veel (mens)vriendelijker dan La Paz. We hebben hier dan ook voornamelijk op eigen houtje rondgeslenterd, parkjes bezocht, ijsjes gegeten en gechilled. Op dag 2 kwamen we echter op het geniale idee om een 4 daagse wandeltocht door het natuurgebied rondom Sucre te doen. De volgende ochtend ging de wekker dus om 5 uur om samen met twee andere Nederlanders en één Amerikaans meisje een nieuw avontuur te beginnen...

De komende 4 dagen bestonden uit ploeteren in de brandende zon zonder enige schaduw met alle bagage (inclusief eten voor 4 dagen) op je rug, maar ook slapen in dorpjes waar welgeteld 10 families wonen, heerlijk picknicken op de mooist mogelijke plekken en wandelen onder het genot van super vette uitzichten. Na 4 dagen zijn we weer helemaal intact (daarentegen wel extreem verbrand) gearriveerd in Sucre.

Nu zijn we weer bij vandaag aangekomen waarop we ons hebben voorgenomen om even een dagje te chillen - dus geen extreme wandeltours of Culturele hoogstandjes - en dan overmorgen de bus te nemen naar Uyuni waar we de zoutvlaktes gaan bezoeken. Over een weekje zal ik jullie dus wel vertellen hoe dit alles is verlopen!

Voor nu alvast heel veel dikke smakkerds!

Hasta luego,

Krab & Kreeft